BEAT Cycling Club - 28 mei 2025

Twan van Schie

De meeste duurzame koplopers vertellen alle manieren waarop ze duurzaam zijn, en terecht! -> dat is trots!

Wij uiteraard ook!

Wat je weinig ziet, is dat ook de niet-duurzame dingen worden uitgelicht. Maar duurzaamheid betekent óók eerlijkheid en openheid, juist op momenten dat je uitdagingen tegenkomt. Bij deze:

Volgende week reizen we voor het eerst in onze clubhistorie naar Estland, met het vliegtuig. Voor een internationale koers op ons continent. En een mooie kans op sportieve uitdaging en de niet-onbelangrijke UCI punten. 

Vliegen? Gadverdamme. Wij zijn toch die groene makkers die met de trein gaan?

Klopt, dat ook. Daarom vind ik dit als duurzaamheidsman het aller lastigst. En deze vlucht en keuze best moeilijk. Een persoonlijk baalmomentje als duurzaamheidsvertegenwoordiger binnen de organisatie.

Ik snap ook dat er sportieve belangen zijn. Er is dus altijd een overweging: topsport vindt nu eenmaal ook op internationale podia plaats, en soms vraagt dit om keuzes die niet perfect duurzaam zijn. Wanneer en hoe maak je die keuzes?

Dat zijn eigenlijk dezelfde keuzes als de financiële keuzes. Aan een internationale koers geef je flink meer geld uit, is dat het waard?

We hebben ook altijd gezegd dat we wél een professionele wielerploeg blijven, die sportieve promotie als ambitie heeft. Stoppen met wielrennen is altijd al onze duurzaamste 'optie', maar dat doen we niet. Zo staat dat ook in ons playbook en strategie. De kans op sportieve resultaten en UCI punten zijn in onze data analyses dusdanig groot dat de keuze is gemaakt deze koers wel te doen.

Het is dus niet zomaar: "Estland klinkt leuk, let's go", maar een afgewogen keuze die we niet zo vaak maken in een jaar.

Dus we gaan naar Estland. Opties?

1. er rijdt geen trein naar Estland. Niet zonder een onhaalbaar aantal overstappen en tijd.

2. Met de (in ons geval elektrsiche) auto is het 24 uur rijden, dat is zonder pauzes/slapen/stoppen/laden. Als we dat met onze renners doen, komen we in de situatie dat de trainingsbelasting niet gehaald wordt en de reisbelasting zijn tol gaat eisen: dan presteren we niet -> geen resultaat en geen UCI punten -> reis voor niks.

Dan blijft er nog één optie over, bij uitzondering (en met interne discussie ;) ). Dus laten we er dan ook maar voor zorgen dat er een hoop UCI punten meegaan.

Juist omdat we koploper en innovator zijn, willen we laten zien hoe we hiermee omgaan. Niet door het te verstoppen, maar door eerlijk te zijn over wat topsport soms vraagt. We geloven sterk in transparantie en authenticiteit, ook als het even anders moet.

Daar waar wij alles in eigen hand hebben doen we dat ook nog altijd: onze trainingskamp locatie kiezen we zelf, dus ook een goed bereikbare locatie. Races liggen in sommige gevallen anders en moeten we los beoordelen - we komen dan in een discussie over belangen terecht: Sportief, financieel, duurzaam: afwegen en beslissen, elke keer weer.

Onze ambitie blijft helder: we blijven innoveren, grenzen verleggen en zoeken naar duurzame oplossingen. Dit moment is onderdeel van onze reis en groei. Elke keer iets verder naar een écht duurzame wielersport.

Dat was de duurzame donderdagblog, vragen?

PS: ik geef dus liever het goede, dan het slechte voorbeeld. Dus: don't try this at home kids. These stunts are performed by trained professionals.